خاطره شماره ۱۳((حسن ـک))

اولین روزدبستان باز گرد      

                                  کودکی های قشنگم باز گرد                       کاش میشد باز کوچک میشدم  

                                  لاقل یک روز کودک میشدم 

یاد آن آموزگار ساده پوش   

                                   یاد‌ آن گچ های که بودش روی دوش   

ای معلم نام و هم یادت بخیر  

                                  یاد درس آب و بابایت بخیر  

ای معلم ای دبستانی ترین احساس من  

                                  باز گرد و این مشقها را خط بزن  

((ادامه مطلب))  

                                  

زمانیکه من در کلاس سوم ابتدائی بودم آن زمان آقای حسن .....یکی از معلمان خوب و دلسوز بنده بودند درس ریاضی داشتیم و من و یکی از همکلاسی هایمان را به پای تخته فرا خوانداول از ایشان اسامی زاویه های حاده و منفرجه و قائم الزاویه را خواستند ولی ایشان نتونستند جواب بدهند از من پرسیدند من هم نتونستم آنطور که معلم انتظار داشت جواب بدهم آقا معلم جهت تنبیه از ما خواست که گوشهای همدیگرو بکشیم و من به دوستم اشاره کردم که یواش بکشیم ولی طوری وانمود میکنیم محکم میکشیم ولی معلم با چوبی که در دست داشتند به سر ما می زدند و می گفتند که محکم بکشید بعد دوستم که کمی ترسو تشریف داشتند گوشها را آنقد محکم میکشیدند که من هم مجبور بودم محکم تر بکشم و بعد از ان که تنبیه تمام شد و زنگ خورد رفتیم خانه چنان تاثیر بدی روی من گذاشته بود که نگو تو خواب هم فریاد می کشیدم یواش بکش آنقد گوشهای همدیگر را کشیده بودیم که گوشهایمان ورم کرده بود و همچنین زخمی هم شده بود و خیلی اذیت میکرد و نمی توانستم بخوابم و صبح پدرم جهت اعتراض و شکایت به مدیر مدرسه به دفتر دبستان رفت ولی ایشان بخاطر ترس از مدیر مدرسه به دفتر نیامدند و پدرم مراتب اعتراض را به مدیر رسانده بودند و بعد از آن دیگر ما را تنبیه نمی کرد .